بررسی انتشار ژن ant(۲′′)-ia در اشریشیا کلی های مقاوم به آمینوگلیکوزید جدا شده از ادرار به روش pcr

سابقه و هدف: اشریشیاکلی از شایع ترین عوامل اتیولوژیک عفونت مجاری ادراری است. غیرفعال سازی آنزیماتیک آمینوگلیکوزید توسط آنزیم های تغییردهنده ی آمینوگلیکوزیدها(ames) اصلی ترین مکانیسم مقاومت به این داروها در اشریشیاکلی می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع ژن مقاومتی ant(2′′)-iaدر میان نمونه های بالینی اشریشیاکلی جدا شده از ادرار با روش pcr می باشد. مواد و روش ها: در 276 نمونه اشریشیاکلی جدا شده از ادرار، الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی در مقابل آنتی بیوتیک های جنتامیسین، توبرامایسین، کانامایسین، آمیکاسین و نتیل میسین (mast, uk) با روش انتشار دیسک با رعایت اصول clsi تعیین شد. dna نمونه ها استخراج و جهت تشخیص ژن مقاومتی ant(2′′)-ia از روش pcr استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد 63/24 درصد از جدایه های اشریشیاکلی به توبرامایسین، 18/23 درصد به کانامایسین، 01/21 درصد به جنتامیسین، 15/6 درصد به نتیل میسین و 62/3 درصد به آمیکاسین مقاوم بودند. در 88/47 درصد از نمونه های اشریشیا کلی ژن ant(2′′)-ia شناسایی شد. استنتاج: از آن جایی که شیوع مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی به دلیل انتقال مقاومت در میان باکتری ها توسط عناصر قابل انتقال نظیر ترانسپوزون ها و پلاسمیدها بالاست، لذا ردیابی مسیرهای انتقال مقاومت در بین باکتری های مختلف بسیار مهم است.